بررسی پلی ساکاریدهای جنس lycium در ایران

جنس lycium از خانواده solanacea دارای حدود 100 گونه است که در مناطق گرم انتشار دارند. از این جنس در ایران 7 گونه و زیر گونه وجود دارد که 3 تاکسون در جنوب و 4 تاکسون دیگر در غرب و مرکز شرق ایران می روید. گونه دارویی l.barbarum از این جنس به علت خواص درمانی متنوع و وجود پلی ساکاریدهایی با خواص ضدسرطانی از دیرباز در طب چینی مورد استفاده قرار گرفته است. مطابق فلور ایران گونه l.shawii و زیر گونهl.depressum sub sp.angustifolium مترادف ( synonym ) گونه l.barbarum در ایران محسوب می شوند. در این پژوهش بررسی محتویات پلی ساکاریدی و ترکیبات مختلف گونه های جمع آوری شده از ایران جنس lycium و مقایسه آن با گونه دارویی l.barbarum انجام شد. برای سنجش کمی ترکیبات مختلف گونه های جنس lycium پس از عصاره گیری الکلی و آبی محتوی ترکیبات پلی ساکاریدی، قندهای محلول، قندهای احیاکننده، ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی عصاره ها سنجش شد. فعالیت آنتی اکسیدانی با استفاده از روش آزمون 2-2-دی فنیل 1- پیکریل هیدارازیل ( dpph ) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی کیفی و شناسایی تفاوت های بین گونه ای پلی ساکاریدها و قندهای محلول برگ و میوه گونه های جنس lycium از کروماتوگرافی لایه نازک یک بعدی استفاده شد. به علت اهمیت دارویی گونه l.barbarum در بخش دیگری از این پژوهش انواع کشت و ریزازدیادی این گونه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که در سنجش ترکیبات مختلف تفاوت بین محتوی ترکیبات سنجش شده میوه این گونه ها غالباً معنی دار بوده اما تفاوت بین برگ این گونه معنی دار نمی باشد. نتایج حاصل از کشت l.barbarum به روش کشت بذر، کشت گلدانی، کشت بافت برگ و کشت تعلیقی و همچنین نتایج حاصل از ریزازدیادی امکان تکثیر و گسترش این گونه گیاهی در ایران را نشان می دهد.